Cusco
Blijf op de hoogte en volg Andrea
18 November 2012 | Peru, Cuzco
Tijdens mijn laatste update was ik onderweg naar Machupicchu, inmiddels alweer een kleine week geleden. In Cusco was ik Josephine, een meisje uit Zwitserland, tegengekomen die dezelfde dag naar de Machupicchu zou gaan, we besloten samen een hostel in aguas calientes te zoeken. Na een hostel gevonden te hebben zijn we naar de thermen gegaan, een aantal baden warm water wat vanuit de machupicchu langs aguas calientes stroomt. Hier kwam ik een Nederlandse jongen tegen, mega Haags accent, bleek hij in de straat achter mij te wonen in Den Haag, LOOL
Na heel lang in de thermen gechillt te hebben zijn Josephine en ik naar een markt gegaan om cadeautjes voor het thuisfront in te slaan, daarna gaan eten en vroeg naar bed want de volgende dag ging om 4 uur snachts alweer de wekker, tijd voor de zonsopgang in de Machupicchu. We waren beiden mega druk en zenuwachtig, helemaal 5 december-style als kind. Haha Binnen in de Machupicchu zijn we direct naar de tempel van de zon geklommen om de zonsopgang te bekijken.
Eenmaal boven kwam ik de Colombianen tegen die ik in Puno ontmoet had, bizar hoe groot Zuid Amerika is en je toch continu bekenden tegen komt of mensen die je via via kent, waarschijnlijk is de "6th degree theory" niet zo'n gek idee.
De machupicchu was echt onbeschrijfelijk dus dat ga ik verder ook niet proberen. Na mijn bezoek was het tijd voor mijn reis terug door el Valle Sagrado naar Cusco. Opeens leek deze vallei niet zo heilig en bijzonder meer, de trein moest stapvoets rijden omdat overal langs het spoor kleine kindjes liepen die om eten vroegen, ondertussen klonk door de speakers in de trein dat we geen eten uit het raam moesten gooien omdat de kindjes dan het spoor op zouden klimmen. Ik wist dat Peru arm was, maar eerlijk gezegd wist ik niet dat het zo erg was.
Bij terugkomst in Cusco vertelde ik dit aan Paola, het Spaanse meisje dat vrijwilligerswerk in het ziekenhuis hier doet en zodoende ben ik in contact gekomen met een Spaanse vrijwilligers organisatie.
Zij vertelden dat in Peru de kinderen als arbeiders dienen, zodra zij ziek worden of een ongeluk krijgen worden ze door hun ouders in het ziekenhuis gedumpt en nooit meer opgehaald. Daardoor zijn er veel weeskindjes en weinig plek in het ziekenhuis. Deze Spaanse organisatie heeft een wees-ziekenhuis opgericht hier krijgen de kinderen medische zorg, gaan naar school en probeert de instelling hen binnen een adoptiegezin of weeshuis te plaatsen.
Ik besloot toen om in plaats van verder naar de Amazone te reizen in Cusco te blijven om als vrijwilliger in het wees ziekenhuis te werken. Ik heb een groepje van 8 kinderen van 4 tot 7 jaar oud. 's ochtends ga ik met ze mee als ze les hebben om te zorgen dat ze allemaal om de juiste tijd hun medicijnen innemen (de meeste kindjes zijn HIV+) en help ik ze met hun huiswerk. Daarna Is het rusttijd voor de kinderen en doe ik administratief werk zoals het vertalen van adoptiebrieven en kinderen in weeshuizen en adoptiegezinnen proberen te plaatsen en als de kindjes weer wakker zijn speel ik wat met ze of help ik ze met hun huiswerk. Vrijdag was mijn laatste dag en heb ik samen met een andere vrijwilliger de kinderen meegenomen naar de macdonalds, super leuk om die kinderen zo enthousiast te zien.
de avond ervoor was er een bbq in het hostel helaas had ik een allergische reactie door de rook en moest ik naar het ziekenhuis. Na een dexamethason infuus en vernevelen ging t weer prima en kon ik weer op tijd met ontslag om naar het weesziekenhuis te gaan.
Vandaag ben ik met Paola naar Pisac, Tambomachay, Chinchero, Ollantaytambo en Moray gegaan, dit zijn allemaal dorpjes in el Valle Sagrado met inca ruïnes en in Moray hebben we de zoutmijnen bezocht.
De drie weken in Peru zijn erg snel gegaan, morgen vertrek ik alweer naar Cuba. Van andere backpackers heb ik begrepen dat internet daar erg schaars is, dus ik denk dat dit mijn laatste update is.
4 December ben ik weer in Nederland (op tijd voor pakjesavond:)) Tot dan!
Na heel lang in de thermen gechillt te hebben zijn Josephine en ik naar een markt gegaan om cadeautjes voor het thuisfront in te slaan, daarna gaan eten en vroeg naar bed want de volgende dag ging om 4 uur snachts alweer de wekker, tijd voor de zonsopgang in de Machupicchu. We waren beiden mega druk en zenuwachtig, helemaal 5 december-style als kind. Haha Binnen in de Machupicchu zijn we direct naar de tempel van de zon geklommen om de zonsopgang te bekijken.
Eenmaal boven kwam ik de Colombianen tegen die ik in Puno ontmoet had, bizar hoe groot Zuid Amerika is en je toch continu bekenden tegen komt of mensen die je via via kent, waarschijnlijk is de "6th degree theory" niet zo'n gek idee.
De machupicchu was echt onbeschrijfelijk dus dat ga ik verder ook niet proberen. Na mijn bezoek was het tijd voor mijn reis terug door el Valle Sagrado naar Cusco. Opeens leek deze vallei niet zo heilig en bijzonder meer, de trein moest stapvoets rijden omdat overal langs het spoor kleine kindjes liepen die om eten vroegen, ondertussen klonk door de speakers in de trein dat we geen eten uit het raam moesten gooien omdat de kindjes dan het spoor op zouden klimmen. Ik wist dat Peru arm was, maar eerlijk gezegd wist ik niet dat het zo erg was.
Bij terugkomst in Cusco vertelde ik dit aan Paola, het Spaanse meisje dat vrijwilligerswerk in het ziekenhuis hier doet en zodoende ben ik in contact gekomen met een Spaanse vrijwilligers organisatie.
Zij vertelden dat in Peru de kinderen als arbeiders dienen, zodra zij ziek worden of een ongeluk krijgen worden ze door hun ouders in het ziekenhuis gedumpt en nooit meer opgehaald. Daardoor zijn er veel weeskindjes en weinig plek in het ziekenhuis. Deze Spaanse organisatie heeft een wees-ziekenhuis opgericht hier krijgen de kinderen medische zorg, gaan naar school en probeert de instelling hen binnen een adoptiegezin of weeshuis te plaatsen.
Ik besloot toen om in plaats van verder naar de Amazone te reizen in Cusco te blijven om als vrijwilliger in het wees ziekenhuis te werken. Ik heb een groepje van 8 kinderen van 4 tot 7 jaar oud. 's ochtends ga ik met ze mee als ze les hebben om te zorgen dat ze allemaal om de juiste tijd hun medicijnen innemen (de meeste kindjes zijn HIV+) en help ik ze met hun huiswerk. Daarna Is het rusttijd voor de kinderen en doe ik administratief werk zoals het vertalen van adoptiebrieven en kinderen in weeshuizen en adoptiegezinnen proberen te plaatsen en als de kindjes weer wakker zijn speel ik wat met ze of help ik ze met hun huiswerk. Vrijdag was mijn laatste dag en heb ik samen met een andere vrijwilliger de kinderen meegenomen naar de macdonalds, super leuk om die kinderen zo enthousiast te zien.
de avond ervoor was er een bbq in het hostel helaas had ik een allergische reactie door de rook en moest ik naar het ziekenhuis. Na een dexamethason infuus en vernevelen ging t weer prima en kon ik weer op tijd met ontslag om naar het weesziekenhuis te gaan.
Vandaag ben ik met Paola naar Pisac, Tambomachay, Chinchero, Ollantaytambo en Moray gegaan, dit zijn allemaal dorpjes in el Valle Sagrado met inca ruïnes en in Moray hebben we de zoutmijnen bezocht.
De drie weken in Peru zijn erg snel gegaan, morgen vertrek ik alweer naar Cuba. Van andere backpackers heb ik begrepen dat internet daar erg schaars is, dus ik denk dat dit mijn laatste update is.
4 December ben ik weer in Nederland (op tijd voor pakjesavond:)) Tot dan!
-
18 November 2012 - 03:32
Tamara:
Heb je nog wat leuks gedaan; nee niet veel bijzonders! En dan lees ik ineens dat je vrijwilligers werk hebt gedaan ! Als je maar wel terug komt! Vrijwilliger kan je ook zijn in NL ;-)en hopelijk af en toe nog wel een berichtje uit Cuba hoor! 2 weken geen nieuws is veel te lang!
Have fun!
Xxx tamaar -
18 November 2012 - 06:29
Melissa:
kind, je bent weer goed bezig geweest!
Nu nog ff lekker chill in cuba
Merijn's grootste schoen staat al op je te wachten (grapje!).
x -
18 November 2012 - 11:35
Paloma:
PARA LA FAMILIA
Cuzco, Peru
18 noviembre 2012 | Door: ahicart
En mi anterior "noticiero" iba de camino al Machupicchu, entretanto casi hace una semana de ello. En Cuzco me encontre con Josephine, una chica Suiza, que iba el mismo dia que yo al Machupicchu asi que decidimos buscar juntas un hostal en Aguas Calientes.Una vez instaladas en el hostal nos fuimos a las Termas, unos baños de agua caliente que viene del Machupicchu al Aguas Calientes. Aqui me encontre con un chico holandes con un enorme acento de La Haya, resulta que vive en la calle detras de mi casa. Increible!
Tras habernos relagado un buen rato en las termas Josephine y yo nos fuimos al mercado a comprar regalitos para casa, depues a cenar y pronto a la cama ya que teniamos que levantarnos a las 4 para ver el amanecer en el Machupicchu. Las dos estabamos impacientes por verlo, una sensacion de vispera de Reyes. Una vez en el machupicchu nos fuimos directas al templo del sol para ver el amanecer.
Una vez arriba del todo A quien me encuentro? A la pareja de Colombianos que conoci en Puno, es curioso con lo enorme que es SudAmerica y continuamente me encuentro con gente que conozco...tal vez no sea la teoria de "El sexto grado" tan descabellada.
El Machupicchu es realmente indescriptible por lo que no voy ni a intentarlo. Tras la visita volvi a Cuzco pasando por "El Valle Sagrado" que de pronto ya no parecia tan especial y sagrado. El tren marchaba a velocidad peatonal porque montones de niños corrian junto al tren pidiendo comida. En ese momento se escucho por los altavoces que no echaran comida a los niños porque estos se meterian en la via del tren. Aunque ya sabia que Peru era pobre, sinceramente nunca pense que la pobreza fuera tan extrema.
De vuelta en Cuzco se lo comente a Paola, la española que hace trabajo voluntario en un hospital y por su mediacion me puse en contacto con una ONG española.
Me comentaron que en Peru los niños son mano de obra para los padres, asi que si enferman o tienen un accidente los padres los llevan al hospital y los abandonan alli y no vuelven a recogerlos. Por este motivo hay montones de huerfanos y pocas plazas libres en el hospital. Esta ONG ha construido un hospital para huerfanos, los niños reciben atencion medica y van al colegio. La ONG intenta mas tarde buscarles una familia adoptiva o un orfanato. En ese momento decidi no seguir con mi viaje al Amazonas y hacer trabajo voluntario en el hospital. Me asignaron un grupa de 8 niños de 4 a 7 años. Por las mañanas voy con ellos a la escuela y me ocupo de que se tomen las medicinas a las horas que corresponde (la mayoria de estos niños son seropositivos) y les ayudo con sus deberes. Luego los niños descansan y yo hacia trabajo administrativo (traducir cartas de peticiones de adopcion asi como encontrarles sitio en el orfanato o en familias adoptivas) y cuando los niños despiertan de su siesta juego con ellos o les ayudo en sus deberes.
El viernes fue mi ultimo dia en el hospital y con un voluntario nos llevamos los niños al Mac Donals, enternecedor ver lo entusiasmados que estaban.
La noche anterior hicieron una barbacoa en el hostal, desgraciadamente el humo me produjo una reaccion alergica y tuve que ir al hospital, tras un suero de dexamathason y aerosol se pasaron los sintomas y pude llegar a tiempo al hospital de huerfanos.
Hoy sabado he ido con Paola a Pisac, Tambomachay, Chinchero, Ollantaytambo y Moray . Estos son pueblos situados en el Valle Sagrado con ruinas Incas y en Moray hemos visitado las minas de sal.
Estas tres semanas enPeru han pasado muy rapidas, mañana salgo para Cuba. De otros viajeros he oido que en Cuba no hay practicamente internet, por lo que creo que estas seran mis ultimas noticias.
El martes 4 de diciembre estare de vuelta en Holanda ( justo a tiempo para celebrar San Nicolas):)
Hasta entonces!
-
18 November 2012 - 22:21
Lotte:
Wat een avonturen zeg!! Heftig dat ze ook zo arm zijn daar, dat wist ik ook niet. Bijzonder dat je daar vrijwilligerswerk hebt gedaan. Heel veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
